براکی‌تراپی

براکی‌تراپی روشی برای افزایش کنترل موضعی یک اختلال باافزایش دوز پرتو تابیده شده به تومور، پیش و پس از رادیوتراپی (پرتو درمانی) خارجی است. با این حال ممکن است این روش به تنهایی نیز برای بیمارانی که شرایط مناسبی برای این نوع درمان دارا هستند مورد استفاده قرار گیرد.

در براکی‌تراپی، منابع رادیواکتیو توسط روش‌های منحصر به فردی در بافت هدف قرار می‌گیرند، بنابراین محدودیت دوز در اطراف منابع فراهم می‌شود.

تکنیک‌های مورد استفاده در آنکولوژي پرتویی

• IGRT: رادیوتراپی با هدایت تصویر
• IMRT: رادیوتراپی با شدت تعدیل شده
• رادیوتراپی تطبیقی: رادیوتراپی تطبیقی سه بعدی
• SRT / SRS: رادیوتراپی استرئوتاکتیک / جراحی با امواج رادیویی استرئوتاکتیک

زمینه‌های استفاده از رادیوتراپی

بسته به وضعیت بیماری، رادیوتراپی را می‌توان به دو گروه اصلی تقسیم نمود:

رادیوتراپی درمانی

با توجه به اطلاعات موجود در مورد بیماری مدنظر، در مواردی که بیماری به طور کامل قابل درمان است، کاربرد دارد، که می‌تواند به تنهایی، همراه با جراحی و/ یا شیمی‌درمانی انجام شود.

رادیوتراپی تسکینی

در مواردی از این روش استفاده می‌شود که امکان درمان کامل بیماری غیرممکن است. هدف این نوع روش پیشگیری و تسکین درد و رنج و بهبود کیفیت زندگی برای افرادی است که با بیماری جدی و پیچیده‌ای روبرو هستند. برای مثال درد استخوان بیمار را می‌توان به وسیله رادیوتراپی کاهش داد. با استفاده از رادیوتراپی بر روی تومورهای خونریزی‌کننده، می‌توان از دست دادن خون را تحت کنترل قرار داد. دوز تابش در این نوع از رادیوتراپی کم‌تر از رادیوتراپی درمانی و هم‌چنین زمان آن نیز کوتاه‌تر است.