آنژیوگرافی تفریق دیجیتال (DSA) یک روش رادیولوژی مداخله ای است که برای تجسم واضح رگ های خونی در بافت ها استفاده می شود. از این روش اغلب برای تشخیص مشکل در جریان خون در عروق مغز استفاده می شود. ابتدا ماده حاجب برای تصویربرداری به بدن داده می شود. زمانی که ماده کنتراست به ناحیه مورد نظر برای تصویربرداری از طریق عروق خونی رسید، تصاویر اشعه ایکس از این ناحیه گرفته می شود. دستگاهی که این تصاویر را پردازش می کند، تکنیک “تفریق” نامیده می شود که در نتیجه این روش، ساختار رگ خونی منطقه و میزان خون رسانی به وضوح آشکار می شود.
آنژیوگرافی تفریق دیجیتال (DSA) یک روش تصویربرداری “استاندارد طلایی” برای تشخیص مشکلات جریان خون در نظر گرفته می شود. این یک روش تهاجمی است زیرا نیاز به تزریق داخل وریدی ماده حاجب در آنژیوگرافی سابتراکشن دیجیتالی (DSA) دارد. در این روش خطر ایجاد عوارض ناشی از ماده حاجب داده شده وجود دارد. با این حال، این خطر مشابه سایر روش های تصویربرداری تهاجمی است.
آنژیوگرافی تفریق دیجیتال، یک تکنیک تصویربرداری فلوروسکوپی، از دهه 1970 به طور ایمن استفاده شده است. به لطف این تکنیک، که جریان خون در ناحیه مورد نظر را آشکار میکند، ساختار عروقی و خون رسانی منطقه را می توان تا حد امکان واضح نشان داد.
به منظور ارائه این تصاویر، قبل از تزریق ماده حاجب، تصویر ناحیه مورد نظر (تصویر ماسک) گرفته می شود. سپس دستگاه آناتومی ناحیه و اجسام خارجی (استنت، گیره های جراحی و غیره) را در صورت وجود، مانند یک تصویر اشعه ایکس معمولی نشان می دهد. در مرحله بعدی یک ماده حاجب تزریق می شود و تصاویر به صورت متوالی با تزریق گرفته می شود. این تصاویر و تصاویر ماسک از یکدیگر تفریق می شوند. در نتیجه فقط نواحی پر از مواد کنتراست ظاهر می شوند. این نواحی ساختارهای عروقی و نواحی تغذیه شده از جریان خون در این سیاهرگ ها را نشان میدهند.
رادیولوژی مداخله ای نتایج موفقیت آمیزتری را در زمان به دست می آورد، زیرا روش های باز، اندیکاسیون چنین معایناتی را افزایش می دهد. امروزه آنژیوگرافی دیجیتال سابتراکشن که بیشتر برای ترمیم آنوریسم اندوواسکولار، استنت گذاری شریانی، ترومبکتومی، آنژیوپلاستی با بالون شریانی، آمبولیزاسیون اندوواسکولار استفاده می شود، تکنیکی موثر در روند درمان و همچنین تشخیص بیماری ها توسط متخصص است.
آنژیوگرافی سابتراکشن دیجیتال هم برای تشخیص و هم برای درمان آسیب شناسی عروق خونی و شریانات استفاده می شود. انجام موفقیتآمیز بسیاری از روشهای عروق باز توسط رادیولوژی مداخلهای، استفاده و اندیکاسیونهای آنژیوگرافی دیجیتال سابتراکشن را نیز افزایش میدهد.
از آنژیوگرافی سابتراکشن دیجیتال می توان برای ارزیابی دقیق ناهنجاری های شریانی وریدی برای تشخیص، خونریزی داخل مغزی با علت ناشناخته و آنوریسم در خونریزی زیر عنکبوتیه زمانی که CTA/MR منفی است، استفاده کرد.
از آنژیوگرافی سابتراکشن دیجیتال می توان برای درمان آمبولیزاسیون تومورهای عروقی قبل از عمل، آمبولیزاسیون فیستول شریانی وریدی / ناهنجاری، درمان های اندوواسکولار برای اسپاسم عروقی به عنوان عارضه خونریزی زیر عنکبوتیه، قرار دادن استنت داخل جمجمه/خارج جمجمه، ترومبکتومی مکانیکی در سکته مغزی حاد، ترومبکتومی مکانیکی استفاده کرد.
آنژیوگرافی دیجیتال تفریق اساسا یک روش آنژیوگرافی است. مانند سایر آنژیوگرافی ها، در صورت لزوم بیمار را در محیط استریل بیهوش می کنند و در حالت خوابیده به پشت قرار میدهند. با کار تیمی مجرب سعی می شود ساختار عروقی بیمار به نمایش گذاشته شود.
مدت زمان بسته به شرایط بیمار، ناحیه مورد نظر و وضعیت بیماری در این ناحیه ممکن است حداقل نیم ساعت طول بکشد.
هدف انجام تصویربرداری در کوتاه ترین زمان ممکن بدون آسیب رساندن به بیمار است. پس از تصویربرداری، بیمار پس از مدتی می تواند مرخص شود.
قبل از انجام آنژیوگرافی دیجیتال سابتراکشن، بیماری قلبی عروقی، دیابت، داروها، هرگونه حساسیت به هر ماده حاجب یددار، جراحی های قبلی و عملکرد کلیه بررسی می شود.
بیمار به گونه ای روی تخت دراز می کشد تا از سهولت مانور رادیولوژیست که عملیات را انجام می دهد اطمینان حاصل شود. بسته به موقعیت یا روشی که باید اعمال شود، ممکن است بیمار را بیحس یا با بیهوشی عمومی بخواباند.
هنگام شروع آنژیوگرافی تفریق دیجیتال، تصاویر اشعه ایکس قبل از اعمال ماده حاجب به ناحیه مورد نظر که در آن ساختار عروقی مورد نظر برای آشکار شدن است، گرفته می شود. بی حسی در محل اعمال سوراخ برای رسیدن به ناحیه مورد نظر اعمال می شود. معمولاً سوراخ کردن با هدایت اولتراسوند انجام می شود. از این محل معرفی کننده همراه با کیت مخصوص به ناحیه مورد نظر فرستاده میشود. در حالی که ماده حاجب به ناحیه مورد نظر تزریق می شود، تصاویر اشعه ایکس متوالی گرفته می شود. به لطف دستگاه، این دو تصویر از یکدیگر تفریق شده و رگ های موجود در ناحیه مورد نظر به وضوح نمایش داده می شوند.
پس از اتمام مراحل، معرفی کننده حذف می شود. خونریزی احتمالی در محل خروج تحت کنترل متوقف می شود. بیمار مدتی برای پیگیری تحت نظر قرار می گیرد.
اگرچه آنژیوگرافی تفریق دیجیتال یک روش تصویربرداری استاندارد طلایی است که خون رسانی به عروق و نواحی را نشان می دهد، اما در نهایت یک روش تهاجمی است. در طول فرآیند تصویربرداری ممکن است عوارض موضعی و سیستمیک مشاهده شود.
به صورت موضعی، ممکن است باعث آسیب بافت موضعی در محل سوراخ شود. در این محل خطر تشکیل ترومبوز وجود دارد. برخی از مشکلات عروقی مانند آنوریسم کاذب و فیستول شریانی وریدی ممکن است مواجه شوند.
در حین استفاده، خطرات انسداد ورید، پارگی وریدها در اثر پرتاب لخته داخل عروقی وجود دارد. جدای از این موارد، قرار گرفتن در معرض ماده حاجب سمی اعمال شده روی کلیه ها نیز ممکن است رخ دهد.
مانند تمام انواع جراحی ها، بیمار ممکن است در طول عمل دچار اضطراب و افت فشار خون مرتبط با اضطراب، حالت تهوع، سرگیجه و درد شود.